Nita Prose / Whodunit

Het Kamermeisje

Hoe een onzichtbaar meisje plots zichtbaar wordt.

Dit boek gaat over Molly Grey. Ze is een kamermeisje dat niet goed weet hoe ze met mensen moet omgaan, maar ze kan wel fantastisch schoonmaken. Als ze op een dag Mr. Black dood terug vindt in zijn kamer, verandert alles. Plots wordt ze verdacht van moord en moet ze snel leren met mensen om te gaan. Wordt ze erin geluisd of weet ze toch haar waarheid over te brengen?

Wat maakt dit boek goed?

Molly

Vooral het karakter Molly. In het begin van het boek is ze zo simpel. Ze is perfect tevreden met haar leven als kamermeisje en voelt zich ook volledig veilig in die situatie. Ze is zo naïef dat ze volledig op haar grootmoeder’s wijsheid leunt om een situatie te verklaren. Ze merkt het zelfs niet als een jongen interesse in haar toont puur om haar te beroven. Ze besefte ook niet eens dat ze het kamermeisje was voor een drugskartel.

Het is pas als ze met haar neus op de feiten wordt gedrukt, dat we pas merken hoe genuanceerd ze eigenlijk is. Ze is eigenlijk enorm sluw en kan binnen haar eigen regeltjes blijven ondanks de minder goede dingen die ze moet doen.

Ze deed me eigenlijk een beetje denken aan de sociaal onhandige detective Adrian Monk. Hij heeft smetvrees en kan ook moeilijk met mensen omgaan, maar toch kan hij binnen zijn eigen regels sluw genoeg zijn om te functioneren als detective.

De spanning

Dit boek hield me ook op het puntje van mijn stoel van begin tot eind. Net wanneer je denkt dat het niet spannender kan worden, dropt het epiloog een bom.

Wat kon beter?

Alles is gestoken in de ontwikkeling van het hoofdkarakter, maar karakters zoals Mr. Snow en de andere personeelsleden blijven oppervlakkig. Mr. Preston en Juan Manuel springen er wel wat boven uit, maar de rest blijft vlak en voorspelbaar. Ik had graag over de volledige lijn wat meer ontwikkeling gezien.

Er zaten bij de vertaling naar het Nederlands ook enkele typisch Nederlandse uitdrukkingen in. Zoals “Hij geeft geen jota om je.” Waar komt het woord ‘jota’ vandaan? Vervang het woord ‘jota’ door ‘moer’ en zo begrijpen de Vlaamstalige lezers het ook.

Deze opmerkingen hebben de score voor mij wat naar beneden gehaald, maar dit verhaal is nog steeds een top verhaal en ik zal het nog steeds aanraden aan iedereen die het wil horen.

Quote: “Mijn waarheid is niet dezelfde als de uwe omdat we het leven niet op dezelfde manier meemaken.”

Liefs BookDragon

Ik schreef deze recensie voor Libelle. Lees hier wat mijn mederecensenten ervan vonden: Libelle Leesclub: ons recensieteam las ‘Het kamermeisje’ van Nita Prose – Libelle