Vogeleiland
- Auteur: Marion Pauw
- Gepubliceerd in 2021
- Aantal pagina’s: 269
- Genre: Thriller
Van rebel tot slachtoffer
Ik kreeg via Hebbanbuzz de kans om dit boek te lezen nog voor het uitkomt. Ik ben heel blij dat ik deze kans gekregen heb, want Vogeleiland was fantastisch.
Vogeleiland gaat over Marianne. Ze is een rebels tienermeisje dat heel de wereld beu is en weg wil van haar ouders en school. Ze ontmoet Berend, die een 15-tal jaar ouder is dan haar. Hij is een rattenvanger bij de eilanden op het Ketelmeer. Zo brengt hij Marianne eens mee naar een van de eilanden. Hij noemt het Vogeleiland. Na deze trip krijgt Marianne het idee om daar een leven te beginnen samen met Berend. Hij is er eerst zwaar tegen want zij is te jong voor hem en er mogen eigenlijk geen mensen komen op dat eiland. Uiteindelijk krijgt Marianne haar zin en maken ze daar een hut.
Na verloop van tijd raakt Marianne zwanger. Naar het einde van haar zwangerschap slaat de paniek toe en wil ze terug naar het vasteland. Berend beseft dat hij als pedofiel en kidnapper in de gevangenis gaat komen als Marianne ooit weer voet zet in ‘de buitenwereld’. Als het kind wordt geboren, zie je een complete verandering in zowel Marianne als Berend. Marianne wil het kind niet en wordt ongeïnteresseerd en Berend wordt een brute cipier.
Hij noemt de baby ‘Pup’. Wat ik een respectloze naam vind voor een kind dat hij zogezegd graag ziet. Jaren gaan voorbij en Pup groeit op als een wilde op Vogeleiland. Marianne verandert steeds meer in en schim van zichzelf in haar gevangenschap. Intussen vindt Berend een nieuw leven op het vaste land.
Vogeleiland sleurde mij vanaf het begin helemaal mee het leest heel vlot omwille van de korte hoofdstukken en de schrijfstijl. Dit boek wordt verteld vanuit het perspectief van Berend en Nicole (het zusje van Marianne). Later in het boek wanneer Pup groter is zijn er ook hoofdstukken van haar.
Er zijn slechts twee kleine redenen waarom dit boek geen 5 sterren kreeg van mij. De eerste hoofdstukken van Nicole waren hoofdzakelijk flashbacks, maar telkens naar een ander punt. Het was daardoor vrij moeilijk om een geheel te vinden daarin. Gelukkig werd dit duidelijker naarmate het boek vorderde en bracht de flow van het boek alles samen.
De tweede reden is dat ik af en toe woorden heb moeten opzoeken omdat die woorden zelden of nooit gebruikt worden in Vlaanderen. Dit is een op en top Nederlands boek, maar als Vlaamse lezer is een woord als ‘dompteur’ mij onbekend.
Die twee minpuntjes terzijde was het tragische verhaal van Marianne’s gevangenschap op Vogeleiland een schitterend meeslepend verhaal dat ik heel graag gelezen heb.
Liefs Bookdragon
Als dit boek jouw interessant lijkt kan je het bestellen bij de officiële uitgeverij: Vogeleiland – Marion Pauw